LianEnAndre.reismee.nl

Bloemen, bloemen en nog eens bloemen

Het ziet er uit als een atoombom. Een grote kolom stijgt van de grond omhoog en vormt een enorme grote wolk. Van een afstand zien we hoe bruine en zwarte slierten langzaam de lucht in steigen. Is er een bom gevallen of is er iets anders aan de hand? Het ziet er erg indrukwekkend en angstaanjagend uit. Er staat een groot bord op het pad. De komende wegkruising, 50 mijl verder, is afgesloten vanwege een enorme bosbrand. Kunnen wij er wel langs?

We liften naar het dichtstbijzijnde ranch cq camping voor meer informatie. We kunnen niet bellen want er is hier nergens mobiel netwerk bereik. De eigenaar heeft contact met de boswachter en het lijkt erop dat de trail niet gesloten is. De wind staat nog de goede kant op en het blussen is in volle gang. 100 hectare is in vuur en vlam. De verwachting is dat we wel last van veel rook gaan krijgen

Vol goede moed gaan we op weg. We ruiken de eerste dag nog niets. De tweede dag komen we een rugzaktrekker vanaf de andere kant tegen. Hij vertelt dat er veel rook te verwachten is op de derde dag en dat er dan ook zicht is op de bosbrand vanaf een bergtop. Wauw dat wordt griezelig want dat is dichterbij dan we dachten. 's Avonds ging de wind liggen en de atoomwolk verdween. Zou het over zijn? We horen tot laat de blushelikopters vlakbij heen en weer vliegen. De volgende ochtend is het stil. Geen wolk en geen helikopters. We klimmen de top op en zien de rook tussen de bomen opstijgen. Dat is maar 10 kilometer bij ons vandaan en de rook lijkt onze kant op te komen. Als de wind aanwakkert en naar ons blijft waaien hebben we een probleem, er is geen weg voor de aankomende 3 dagen, dit is pure wildernis. Lian wordt al zenuwachtig en we lopen gestaag door. 's Middags komen we bij de vallei die vol rook staat. We dalen erin af en ruiken het houtvuur. Onze ogen jeuken en de geur wordt sterker. Gelukkig steekt niet lang erna de wind op. Het waait de andere kant op en blaast de rook uit de vallei. We zijn 's avonds voorbij de vuurhaard en de atoomwolk laat zich niet meer zien. Hoera het lijkt erop dat het gevaar geweken is en we rustig kunnen gaan slapen. Wat een spannend avontuur. Het is de komende dagen nog erg stil op het pad..

Bloemen, bloemen en nog eens bloemen. Grote bloemknoppen dringen voor een plaatsje in de zon. Het lijkt wel of ze allemaal haast hebben. Hele hellingen volgepakt met grote gele bloemen, kleine witjes, oranje Indian paintbrush en blauwe lupines. Zo vol en mooi kan geen enkele tuinier voor elkaar krijgen. We lopen tussen zwoele geuren en genieten van deze natuur pracht. We zien zelfs een heel veld vol wilde blauwe lissen en komen wilde lelies tegen. De een nog mooier dan de ander, het lijkt op onze alpenweides en heeft minstens net zoveel vlinders die rond dansen tot in de zwoele zomeravonden. Ook zien we regelmatig kolibries in de lucht hangen. Je kan echt merken dat het zomer is. Vanaf een bergrug kijken we op een vallei met wel vier meren. In welk meer gaan we vandaag zwemmen? Het is erg warm en een duik in een koel bergmeer is erg verfrissend. We hebben geluk. Deze week is het elke dag wel gelukt om iets heerlijks zonder muggen te vinden. Gisteren vonden we een waterval met een diep blauw meer eronder. Klif jumpen !!

De zware ruige bergen zijn nu voorlopig voorbij. Soms treffen we nog een ruige gebied aan in ‘desolation wildernis’ en zijn we stil van verwondering. We lopen nu in heuvelig terrein met veel bomen en bovenop vaak bloemen weides. Het uitzicht is steeds prachtig. We hebben echter het gevoel dat we terug in de Eifel aan het trainen zijn.....

We dalen nu af naar lager gelegen gebieden en de warmte komt terug. Het begint weer droog te worden. De enorme droogte die Californie teistert is nog steeds aan de gang. Veel meren, rivieren en beken staan al leeg. De komende weken wordt het weer water dragen en warmte ontberingen. Onze winterspullen hebben we doorgestuurd naar het volgend berggebied. We lopen nu weer in woestijnkleding en –schoenen.

De twee rust dagen in Lake Tahoe lijken al weer lang geleden. Alhoewel we erg weinig rust hebben gehad. We hebben voor de gehele komende maand 7 maildrops gemaakt (van 5 dagen voedsel elk) en gelabeld met Jeethers prachtige rode smileys!!

Ps. Als jullie vragen hebben over hoe het gaat of hoe we bepaalde dingen ervaren of doen, stel ze gerust. We antwoorden ze dan bij de volgende post!

Bij het vorige verhaal hebben we ook nog wat extra foto’s geplaatst.

Reacties

Reacties

Sonja en Ruud

Ha beiden,

Soms nemen jullie toch wel wat risico's, zo ik lees uit het verhaal van de bosbranden, echt griezelig!!! Bij het draaien van de wind is er door de snelheid geen ontkomen aan. Dat vond ik niet zo fijn om te lezen.

De bloemenpracht is onbeschrijfelijk, de foto van jullie tentje tussen die speciale bloemen en planten is onwijs leuk. Ook de foto van jullie beiden in de bloemenweide is prachtig. Jullie zien er ondanks alle ontberingen goed uit.

Leuk dat je nu zoveel culturen ontmoet en daar ook heerlijk mee gaat tafelen.

Genieten samen, de tijd gaat veel te snel. Pas goed op jezelf,

hartelijke groet,

Sonja en Ruud

Madelief

Hoihoi,

Spannend allemaal met die brand zeg. Gelukkig is die nu weer achter de rug.
Met nog een kleine 3 maanden te gaan, hebben jullie er vertrouwen in dat je de trail helemaal uit gaat lopen? en mis je het niet om eens lekker te babbelen met je vrienden en familie (ons!)? Of is het juist lekker rustig zo :)

We lezen jullie verhalen graag en is te lezen dat jullie afwisselend zowel afzien als genieten. Dit is een prestatie waar je nu al trots op mag zijn.

Heel veel liefs,
Madelief en Yvette

kees

Hee Dree,

Ik vraag me af of jullie iets van wapens of zo bij hebben ter bescherming van die pluizige beertjes en zo.

Maria

Ik zou het deel van de reis tussen de bloemen en de mooie vergezichten wel willen delen met jullie. Maar de ratelslangen en de bosbranden zou ik liever overslaan. Maar zo gaat het niet: You get it hole !.... Daarom geniet je ook intensiever als het gevaar weer geweken is....Take care...come back !!

ron en rina

hoop dat jullie heelhuids langs het vuur zijn inmiddels. heftig hoor. zou me er niet happy voelen. wat een prachtige foto's weer. pas goed op jullie zelf. dikke kus xxx

Sonja de Jel

Ha beiden, hoe gaat het daar, nog steeds op schema? Als wij al genieten van de vele indrukken, hoe zal het jullie dan vergaan. Het zal wat zijn om straks weer op het werk achter een PC te zitten, JAKKIE!!!

Ik wil jullie nog hartelijk danken voor de ontzettend leuke foto met 'Proficiat' en nu ook de ontvangen kaart vanuit Lassen Volcanic National Park. Uitdagende titel Devil's Kitchen, hoezo eigenlijk deze benaming? De kaart is ruim op tijd binnen.

Heel veel dank, geniet van de prachtige wisselende landschappen, flora, fauna en de mooie nieuwe vriendschappen en contacten.

Hartelijke groet,

Sonja (en Ruud natuurlijk)

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!